DERDE MACHT VOOR DE DERDE WEG



Zesde Open Brief aan de Zittende Magistratuur

WIJ MOETEN KIEZEN: “We may have democracy, or we may have wealth concentrated in the hands of a few, but we can’t have both”. Aldus Rechter Louis D. Brandeis († 1941), lid van de US Supreme Court. M.a.w., of een rijke elite, of democratie. Maar niet alle twee tegelijk!

De Britse hulporganisatie Oxfam publiceerde begin 2014 een rapport getiteld: ‘Working for the Few’. Oxfam heeft berekend dat de 85 rijkste mensen evenveel bezit hebben als de armste helft van de hele wereldbevolking. Volgens Brandeis hebben we dus geen democratie, maar plutocratie (regering van en voor de rijken). Anders gezegd: Rijken kopen hele politieke partijen op. En het volk wordt zoet en dom gehouden via de media die zij controleren.

IN ‘WORKING FOR THE FEW’ merkt Oxfam nog op dat dit soort extreme concentratie van economische macht sociale spanningen veroorzaakt en kan leiden tot een totale ‘societal breakdown’. Eenvoudig gezegd, het leidt tot optand en oorlog. Dat zien we toch?

En het leidt tot nog iets anders. Het maakt en houdt arme mensen onverantwoordelijk. Wij bedoelen hier NIET het criminele pad, dat uit lijfsbehoud voor arme mensen een constante attractie is. Hulde aan hen dat zij doorgaans toch eerlijk en redelijk zijn! Maar wij bedoelen iets anders. Extreme economische ongelijkheid maakt de ‘have-nots’ onverantwoordelijk. Omdat verantwoordelijkheid pas begint zodra men iets bezit. Het begint bij eigendom.

HET IS ABSURD om de verdediging van de Stad toe te vertrouwen aan hen die er geen enkel deel van bezitten. Geen enkel deel van de Stad dus. Geen huis, geen grond, niets. De eersten die deserteren of overlopen zijn zij. De klassieke Griek die hierop wees, was wijs. Hij doelde met name op slaven. Het is absurd te verwachten dat slaven zullen vechten voor de Stad. Zij hebben helemaal NIETS te verliezen. Verantwoordelijkheid begint pas zodra men iets bezit.

Terug naar 2015. Waarom zouden de bezitlozen werken voor de 85 rijksten? Waarom? Ja, uit lijfsbehoud, d.w.z. voor salaris. Maar verantwoordelijkheid en liefde voor het werk? Forget it! Dat begint pas, zodra men zelf iets bezit. Men verdedigt zijn eigen huis desnoods met geweld. Maar het bedrijf waar men geen enkel stukje van bezit? Elke werkgever die zijn werknemers niet meer kan betalen weet uit bittere ervaring hoe loyaal ze werkelijk zijn. Maar, wees eerlijk. Het is logisch. Verwacht niet iets van anderen dat men zelf ook niet zou geven.

DE GOUDEN REGEL. Wat gij niet wil dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet. Negatief geformuleerd: Wat gij niet zou geven, verlang dat ook van een ander niet. Verwacht dus geen echte loyaliteit en verantwoordelijkheid van anderen, als men het in dezelfde situatie zelf ook niet zou geven. We weten dat slaven uit lijfsbehoud en angst voor straf zullen werken. Maar verwacht u toewijding en loyaliteit? Waarom verwacht u dit dan wel van loonslaven?

Loonslaven zijn halve slaven. En evenals een halve waarheid een hele leugen is, zijn halve slaven hele onvrijen. Verwacht van onvrijen geen verantwoordelijkheid en toewijding, zolang men hen geen verantwoordelijkheid geeft. En verantwoordelijkheid begint bij bezit. Van partners mag men daarom toewijding en loyaliteit verwachten, maar NIET van loonslaven. Maak werknemers dus tot partners (medebezitters) en verwacht wat u mag verwachten.

GIVE THEM PEANUTS AND YOU GET MONKEYS. Dat geeft het idee aardig weer. Geef werknemers geen aandelen en je krijgt onverantwoordelijke horigen. Met ‘geven’ bedoelen we niet ‘cadeau geven’. We bedoelen ‘verkopen’. MAAR werknemers hoeven NIET te betalen met hun spaargeld. Integendeel. Ze betalen met het dividend dat de aandelen zelf genereren. De gemiddelde omlooptijd van betalen met dividend is in de meeste bedrijven +/- 13 jaar.

De Derde Weg geeft niet alleen oplossingen voor het bedrijfsleven. Er zijn financiële instrumenten ontworpen die ervoor zorgen dat IEDEREEN (= alle mannen, vrouwen en zelfs kinderen) geleidelijk aan, maar structureel aandelen verwerven in Productief Kapitaal, zoals aandelen in (beurs genoteerde) bedrijven, vastgoed, intellectuele eigendom, grondstoffen en natuurlijke rijkdom. Geen socialisme, geen kapitalisme. Een goede combinatie van beide: de Rechte Derde Weg.

ALS WE VREDE WILLEN, moeten we delen. De extreme ongelijkheid die we sinds de Val van de Berlijnse Muur hebben gecreëerd, leidt tot sociale onrust en eindeloze oorlogen. Maar de politiek zal hierin geen verandering brengen. De politiek heeft deze situatie immers zelf gecreëerd en heeft bewezen dat men met Sun Tzu en Machiavelli oorlogen en verkiezingen kan winnen, maar geen Vrede. Maar er is een Derde Weg om te delen, ZONDER instabiliteit.

Daarom doen wij een beroep op de Rechterlijke Macht. Alleen het Gerecht zal de balans die de Derde Weg is kunnen inleiden. En balans is vrede. Daarom werkt GMS (de Golden Meand Society) via het Gerecht. Vergelijk dit maar met de Amerikaanse ‘ACLU’ (American Civil Liberties Union), wiens methode wij volgen. Voor meer uitleg lees het boekje ‘Paradigm Regained’, te vinden hier: www.arcocarib.com Of hier: www.unitedstatesofarcadia.org

DE HOGE RAAD VAN INDIA heeft uitgelegd dat als zij passief zouden blijven en niet zouden ingrijpen waar het ‘fundamental rights’ betreft, deze rechten niet meer dan een ‘teasing illusion’ blijven. Dus grijpt deze Hoge Raad in. En in juni 2015 heeft de Haagse rechtbank dit licht ook gezien. De rechtbank beval de Nederlandse Staat om het volume van ‘broeikasgassen’ tegen 2020 te reduceren met 25%. Het begint dus te dagen.

Ook het Zuid-Afrikaanse Constitutionele Hof heeft reeds soortgelijke uitspraken gedaan. We zien dus dat de Derde Macht zich wereldwijd begint te roeren. Deze synchroniciteit is geen toeval. Maar wel zeer welkom. En als wij er nu voor kunnen zorgen dat de Derde Macht de Derde Weg begrijpt, dan kan het werk in ernst beginnen. De eenvoudigste inleiding is het boekje: ‘Cuba, a New Beginning’. U raadt het. Men vindt het hier: www.arcocarib.com

De beste manier om ervoor te zorgen dat men zijn eigen boek NIET zal lezen, is om mensen te vragen het te lezen. Maar toch vragen we het. ‘Cuba, a New Beginning’ is volgens externe experts namelijk de eenvoudigste inleiding. Wie echter dieper wil graven – en dan denken we in het bijzonder aan leden van de Rechterlijke Macht –, kan gaan naar www.cesj.org

De ‘Golden Meand Society’ (GMS) wijst op oplossingen. Niet slechts analyses van hoe slecht de situatie wel niet is. Kritiek zonder oplossing is als een missiel zonder lading. Het steekt even, maar richt niets uit.

Bonaire, 5 september 2015
Michiel Bijkerk, advocaat