Zeventiende Open Brief aan de Zittende Magistratuur
In Iran en Saoedi-Arabië staat de doodstraf op homoseksualiteit. Een arme Iraniër die een betere economische toekomst wenst, kan dus veinzen homoseksueel te zijn om aldus politiek asiel in Nederland te krijgen. Dit gebeurt ook. Dit is misbruik van het mensenrecht op asiel.
Mensenrechten kunnen op allerlei manieren worden misbruikt. Bijv. het recht op vrijheid van meningsuiting kan worden misbruikt om anderen opzettelijk te schaden. Zo kan men ‘brand’ roepen in een vol theater, niet omdat er echt brand is, maar gewoon voor de grap of om bewust chaos te veroorzaken. Later zegt men: ‘Sorry, ik dacht echt dat ik brand rook’.
Men kan ook iemand publiekelijk beschuldigen van een misdrijf zonder enig bewijs. De kranten doen dit dagelijks. Men kan ook hele groepen beschuldigen van het zijn van ‘terrorist’, of van het zijn van ‘verkrachters’. Zei Donald Trump recentelijk niet dat Mexicanen ‘verkrachters’ zijn? De Amerikanen vonden dit zelfs mooi. Hij won er vele stemmen mee.
Inkomensvereiste voor gezinshereniging
Een immigrant die zijn gezin wil laten overkomen, moet minstens $ 1,680.- p.m. verdienen. Dat staat in de wet. Voor elk kind (afhankelijk van leeftijd) komt daar gemiddeld $ 200.- p.m. extra bij. Dat betekent dat als hij 2 kinderen heeft, hij minstens $ 2,080.- p.m. moet verdienen om gezinshereniging mogelijk te maken. De meeste immigranten verdienen echter tussen $ 1,200.- en $ 1,500.- p.m., terwijl het minimumloon in Bonaire slechts $ 814.- p.m. bedraagt.
Hier zien wij bij wet voorgeschreven dubbele discriminatie. Ten eerste wordt een lokaal persoon geacht met een minimum van $ 814.- p.m. te kunnen rondkomen. Dit is NIET waar, maar voor lokalen wordt hier dus een andere standaard gehanteerd dan voor immigranten (1 x discriminatie). Ten tweede wordt tussen ‘rijke’ en ‘arme’ immigranten gediscrimineerd. Rijke migranten mogen hun gezin laten overkomen, armen mogen dat niet (2 x discriminatie).
Dit is dus dubbel overheidsmisbruik van een BASIS mensenrecht, t.w. het gelijkheidsbeginsel.
Voorts zegt art. 23 van het Int. Verdrag inzake Burger- en Politieke Rechten dat het gezin recht heeft op bescherming door de Staat. De wet die reeds dubbel discrimineert, walst dus ook nog eens dwars door dit Mensenrechtenverdrag heen. Gezien deze corrupte overkill van de Staat, zoeken sommige immigranten dan illegale uitwegen. Als zij echter worden betrapt, wordt hen corruptie verweten! Als zij geluk hebben, hoeven ze dan niet de gevangenis in. Maar ze moeten wel weg.
Hier wordt door de Staat dus structureel mensenrechten geschonden. Daar staat tegenover dat sommige immigranten ook misbruik maken van bijvoorbeeld het mensenrecht althans hun vrijheid om een huwelijk aan te gaan. De meest grove vorm hiervan is wanneer een lokale burger tegen betaling van geld en/of seksuele diensten met een vreemdeling huwt, om hem/haar in staat te stellen te immigreren …
Offshore-industrie
Oké, wat heeft dit alles met de ‘Panama Papers’ te maken?
Allereerst zij gezegd dat vele mensen in de Antillen (politici en burgers) thans in de rats zitten, omdat zij niet weten of zij in de ‘Panama Papers’ worden genoemd, ja of nee. Vele Antillianen hebben een ‘offshore-N.V.’ in Panama om geld of andere bezittingen te verschuilen voor de fiscus of om andere politieke of corrupte redenen. We zullen zien.
Maar de echte link tussen mensenrechten en de ‘Panama Papers’ is dit. De ‘offshore-industrie’ is +/- 80% gebaseerd op misbruik van mensenrechten. We doelen hier niet op het feit dat vele mensen veel meer geld weg stouwen dan redelijkerwijs voor zich en gezin nodig is. Een redelijke hoeveelheid spaargeld voor ‘a rainy day’ is een goede zaak. Maar 100 miljoen is echt niet nodig. Van zo’n fortuin is 99.5% ‘morbide kapitaal’. Het is ‘morbide’, omdat het niet in de werkelijke economie wordt gestoken. Men kan er bijv. meer dan 1.000 solide ‘low-rent’ huizen mee bouwen, waardoor duizenden kinderen de krottenbuurt kunnen verlaten. Ook geeft dit honderden bouwlieden en later administratief personeel een tijdlang werk.
Door het kapitaal echter op te potten in Panama of ermee te speculeren op de beurs, vertraagt men de economie en ontneemt men vele mensen werk en een behoorlijke levensstandaard, hetgeen een sociaal mensenrecht is. De oppotter en speculant maken op deze wijze dus ook misbruik van (sociale) mensenrechten. Maar dit terzijde. Het is niet waar we op doelen.
Wondere sluipwegen
Wij zeiden dat de ‘offshore-industrie’ voor 80% gebaseerd is op misbruik van mensenrechten. Wij geven hier slechts één voorbeeld. De Winstbelastingtarieven in de Ned. Antillen waren heel laag. In Europa heel hoog. Om de hoge belastingtarieven in Europese landen te ontwijken, was het (zo’n 30 jaar geleden) noodzakelijk om te kunnen aantonen dat de werkelijke zetel van een vennootschap op Curaçao was gevestigd. Er waren sluipwegen ontwikkeld om dit keihard te kunnen bewijzen, terwijl er geen bliksem van waar was.
Eén zo’n sluipweg maakte misbruik van het mensenrecht op privacy. De politie mag pas iemands telefoon aftappen, als er een redelijk vermoeden is dat hij/zij een strafbaar feit heeft gepleegd (Engels: ‘probable cause’). De sluipweg zorgde ervoor dat zo’n redelijk vermoeden nooit kon ontstaan. Dus mocht de telefoon van het bedrijf niet worden afgetapt.
Het was een riskante sluipweg. Maar als de FIOD toch een inval deed in Curaçao, kon de ‘trust officer’ altijd met harde stukken aantonen dat de bestuursbeslissingen echt in Curaçao werden genomen. De werkelijke zetel was dus in Curaçao gevestigd. MAAR NIET HEUS. De ‘trust officer’ voerde in werkelijkheid blind de opdrachten van het Europese bedrijf uit.
Wrang detail. De trustkantoren hadden grote ‘shredders’. Deze opdrachten werden daarin vernietigd en het papierafval werd verwerkt in poppen die dames maakten voor de verkoop ten behoeve van liefdadigheid. Dit was dus letterlijk: ‘liefdewerk oud papier’!
Hoe wij dit weten? Wij ontkennen noch erkennen, steken ons hoofd in het zand en wuiven met onze staart! Bijna dagelijks werden nieuwe vennootschappen opgericht. In Punda kwamen wij collega ‘trust officers’ tegen die vroegen: “Hoe gaat het met de oplichterij? Oh, sorry, ik bedoel de oprichterij!” Er werkten duizenden mensen in deze ‘offshore-industrie’. De Centrale Bank werkte lustig mee, terwijl het OM de andere kant opkeek.
Hoe de ‘offshore’ zich daarna in Curacao heeft ontwikkeld, weten wij niet. Maar de essentie is nog steeds hetzelfde. Er is een wereldwijd netwerk van ‘tax havens’ die allemaal op hun eigen manier werken. Maar er zijn ook vele overeenkomsten. Wij herhalen, 80% is bedrog. Via 3 of 4 tussenstappen wordt de waarheid omgekeerd (in normaal taalgebruik heet dat: ‘liegen’). Maar die omkering is niet traceerbaar voor de Belastingdienst. Alles is dus ‘legaal’.
Wie is de echte schurk?
Wij vragen nu: ‘Wie is de grotere schurk? Degene die huwt voor geld en seksuele diensten? Of degene die voor belastingontduiking misbruik maakt van het recht op privacy? De directeur van de Centrale Bank, of de immigrant die middels een legale truc zijn inkomen zo weet te verhogen dat hij zijn vrouw en kinderen kan laten overkomen? Wij aarzelen niet om deze laatste aan te duiden als een overwegend eerbaar man. Hij zorgt voor zijn gezin! Over de andere 3 zwijgen wij.
Het punt is dit. Mensenrechten worden op grote schaal misbruikt. Door zowel witte als blauwe boord criminelen. Door lokalen, vreemdelingen en zelfs kerkgenootschappen!
Mensenrechten zijn ook vaak tegenstrijdig. Bijv., godsdienstvrijheid en persvrijheid staan vaak lijnrecht tegenover elkaar. Vrijheid van meningsuiting en het recht op erkenning van de waardigheid van zijn persoon strijden vaak. Als men elke dag zijn buurvrouw toeroept: ‘Vieze vuile hoer!’, dan is dat een vorm van vrije meningsuiting. Maar als men op een dag een baksteen tegen zijn hoofd krijgt, dan komt dat omdat men haar waardigheid heeft aangetast.
Maar ondanks deze tegenstrijdigheden en ondanks de praktische moeilijkheden die de toepassing van mensenrechten vaak met zich meebrengt, moeten wij mensenrechten koesteren, verdedigen en progressief steeds beter beschermen en toepassen. Voor de genoemde moeilijkheden moeten zeker oplossingen worden gevonden. De discussie hierover is dan ook op zijn plaats. Maar we moeten mensenrechten NIET laten vallen!
Amerikaanse en Franse Revoluties
Mensenrechten zijn ontstaan tijdens de Franse en Amerikaanse Revoluties als essentieel onderdeel van de democratie. Zonder mensenrechten is er geen democratie. En zonder democratie zijn er geen mensenrechten. Dit is het mooiste dat de Westerse wereld heeft voortgebracht, ondanks al zijn imperfecties en nadelen. Wij mogen dit niet verkwanselen. Maar dat is precies wat er de laatste 25 jaar is gebeurd.
Daarom staat de wereld nu (bijna) in brand. We hebben vanwege de moeilijkheden alle mensenrechten het raam uit gegooid, zonder ons te realiseren hoe en waarom ze zijn ontstaan. De eerste 3 alinea’s van de considerans van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens legt het uit. Dat was vlak na de Tweede Wereldoorlog:
“- dat erkenning van de (…) waardigheid en van de gelijke en onvervreemdbare rechten van alle leden van de mensengemeenschap grondslag is voor vrijheid, recht en vrede in de wereld;
- dat terzijdestelling van en minachting voor de rechten van de mens geleid hebben tot barbaarse handelingen, die het geweten van de mensheid geweld hebben aangedaan en dat de komst van een wereld, waarin de mensen vrijheid van meningsuiting en geloof zullen genieten, en vrij zullen zijn van vrees en gebrek, het hoogste ideaal van iedere mens is;
- dat het van het grootste belang is, dat de rechten van de mens beschermd worden door de suprematie van het recht, opdat de mens niet gedwongen worde om in laatste instantie zijn toevlucht te nemen tot opstand tegen tirannie en onderdrukking”.
Laat mensenrechten niet vallen
Wij menen dat het Mensenrecht het dichtst nadert tot het Goddelijke waartoe de mens in staat is. Niet religieus gesteld, kan men zeggen dat het Mensenrecht de Geest van Waarheid het dichtst nabij is. Wij kunnen de vluchtigheid van ‘geest’ nooit in letters en zinnen vangen. Er zijn altijd imperfecties, tegenstrijdigheden en praktische moeilijkheden. En elk woord dat men spreekt of schrijft, zit er meteen al weer naast. Maar het Mensenrecht is toch de beste Standaard van Recht die de mens heeft weten te ontwikkelen. We hebben niet beter.
Wij verzoeken daarom de rechterlijke macht om terug te keren naar deze Standaard. Trotseer de moderne trend, breng ze weer terug die mensenrechten! Haal de fouten eruit, doe suggesties voor verbetering, maar geef ze weer de ereplaats en het respect dat ze verdienen. Want zonder mensenrechten is er geen vrijheid, geen recht en geen vrede.
Bonaire, 4 mei 2016
Voor GMS, M. Bijkerk