CURAÇAO LEEFT IN DE LEUGEN



Curaçao wordt geen land

Curaçao wordt helemaal geen ‘land’. Aruba is geen land. De Antillen waren
nooit een land. Een ‘land’ in de Neder-landse taal (en ook ‘pais’ in het Papiaments en Spaans) is een grondgebied dat georganiseerd is als een onafhankelijke staat. Dat is de Antillen nu niet en dat wordt Curaçao straks ook niet.

Het was verkeerd in 1954 (zeer mislei-dend) om de Antillen en Suriname ‘landen’ te noemen. De bedoeling van het Statuut was helemaal niet om Suriname en de Antillen te constitueren als ‘onafhanke-lijke landen’. Zowel de letter als de geest van het Statuut was en is om de Antillen en Aruba op te nemen als integrale delen van het enige internationaal erkende souvereine ‘land’, te weten het ‘Koninkrijk der Nederlanden’.

De absurditeit van het benoemen van de Antillen als ‘land’ kwam aan het licht toen Aruba in 1986 zogenaamd ‘land’ werd. Het was toen wel de bedoeling dat Aruba een ‘land’ zou worden, maar al snel besloot Aruba dat het toch liever binnen het Koninkrijk wou blijven. En daarom werd het onafhankelijke ‘land’ Aruba een miskraam. Wel verkreeg Aruba het Statutaire recht om ooit een onafhankelijk land te worden.



Wat wil Curaçao?

Wat Curaçao ook wil, zeker is dat Curaçao na de op komst zijnde staatkundige wijzigingen geen ‘land’ zal worden. Het zal (net als de Antillen en Aruba nu) een federale deelstaat van het Koninkrijk der Nederlanden worden. Wie precies wil weten waarom wij dit zeggen kan op onze website een uitgebreid artikel nalezen met als titel: ‘Het Koninkrijk is een federatie’: http://www.arcocarib.com/knowledge-center/document/tar-artikel-het-koninkrijk-der-nederlanden-is-een-federatie/.

Curaçao heeft ook niet de wens te kennen gegeven om een echt ‘land’ te worden. Integendeel, Curaçao heeft twee keer bij referendum expliciet gezegd dat het in de schoot van het Koninkrijk wil blijven. Curaçao is en blijft dus integraal deel van het Koninkrijk der Nederlanden. Het is belangrijk dat dit duidelijk wordt gemaakt aan de bevolking. We moeten dus stoppen te praten over ‘Land Curaçao’. Die benaming versterkt het valse idee dat we al (bijna) onafhankelijk zijn. Dat is niet waar. Wij moeten dus zeggen dat Curaçao een federale deelstaat van het Koninkrijk zal worden.

Alleen de partij van Helmin Wiels (‘Pueblo Soberano’) heeft de moed om openlijk te streven naar onafhankelijkheid. Alleen zijn partij wil dat Curaçao echt een ‘land’ wordt. Alhoewel ARCO niet meer achter het streven van Wiels staat (volgens ons komt Wiels 20 jaar te laat; in een globaliserende wereld is ‘onafhankelijkheid’ een ana-chronisme; ‘it just doesn’t make any sense anymore’), geven we hem mee dat hij in dit opzicht de enige is die niet in de leugen leeft. De andere politici en vele Curaçaoenaars (met name nu de emotionele ‘NEE-stemmers’) leven in de leugen. Zij praten en doen alsof de Antillen nu al onafhankelijk is en dat Curaçao – net als Aruba – een onaf-
hankelijk land zal worden. Dat is niet waar.

Wat is autonomie?

Autonomie is niet hetzelfde als soe-vereiniteit. In Nederland is elke gemeente ‘autonoom’. Het woord ‘autonomie’ wordt juist gebruikt om aan te geven dat een bepaalde streek niet onafhankelijk en dus niet soeverein is. ‘Autonomie’ betekent dus slechts dat een streek (of eiland) juist niet onafhankelijk is. Zo’n streek of eiland blijft integraal deel uitmaken van het soevereine land en blijft daaraan ondergeschikt. Curaçao is en blijft dus ondergeschikt aan het Koninkrijk der Nederlanden. Net als Aruba. Alleen er is afgesproken dat het Koninkrijk toestaat dat Curaçao een aantal zaken zelfstandig mag regelen, maar wel binnen de grenzen als door het Koninkrijk aangegeven.

Het is dan ook – gezien de werkelijke verhoudingen in het Koninkrijk – alleszins redelijk dat de staatkundige wijzigingen worden aangegrepen om nieuwe auto-nome grenzen te trekken. Nederland is de grootste partner in het Koninkrijk en neemt de grootste verantwoordelijkheid. Dan zal Curaçao ook hebben te accepteren dat Nederland een grote stem heeft in het bepalen van die nieuwe grenzen. Onthoudt goed dat Curaçao tot twee keer toe bij grote meerderheid bij referendum heeft aangegeven dat het in het Koninkrijk wil blijven. Als Curaçao dat niet meer wil, mag Curaçao volledig zijn eigen grenzen bepalen. Nu niet.

Ook ARCO heeft bedenkingen bij de deal

Ook ARCO is het met bepaalde attitudes van Nederland niet eens. Wij zijn zeer teleurgesteld dat Nederland niet (of nog niet) heeft willen erkennen dat de bevol-
king van BES recht heeft op gelijke behandeling in gelijke gevallen (dus geleidelijke gelijktrekking van sociale en economische rechten op grond van art. 1 Grondwet), gezien het feit dat BES integraal deel van Nederland zullen worden. BES zullen dus niet langer als partner in het Statuut blijven, maar deel worden van Nederland. Deze weigering door Nederland om de basisgelijkheid van de BES-bevolking te erkennen verraadt een onderliggend probleem in de Nederlandse mentaliteit, waar ook wij zeer veel moeite mee hebben. Wij zullen hier dan ook zeker op terugkomen. Maar ARCO erkent dat we nu wel voort moeten met de veranderingen. Als we immers nooit een begin maken, kunnen we ook nooit tot een bevredigend eind komen. BES is dus realistisch. We willen niet onafhankelijk worden. Dan zullen we Nederland moet respecteren.

Maar Curaçao heeft bewust gekozen om geen deel van Nederland te worden, maar om wel als partner in het Koninkrijk te blijven. Ook dan moet Curaçao Neder-land respecteren. Al die kreten van politici dat ‘Hulanda no tin nada di bisa’ zijn dus niet alleen ‘kompletamente bashí, sin pia i sin kabes’, maar zijn ook misplaatst. Nederland is de grootste partner en neemt de meeste verantwoordelijkheid, zowel intern als internationaal. Als Curaçao dus partner van Nederland wil blijven, zal Curaçao ook compromissen moeten aanvaarden.

De tweede grote leugen

De tweede grote leugen die Curaçao niet wil zien, is het debacle van de Antillen. Curaçao heeft 5 eilanden ‘verloren’. Er is geen politicus in Curaçao die zich afvraagt hoe dat komt? Waarom keerden de andere eilanden zich van Curaçao af? Zou Curaçao niet eens in de spiegel moeten kijken? Misschien heeft Curaçao fouten gemaakt? Welke fouten? In plaats van te schreeuwen tegen Nederland (en daar alle schuld voor fouten neer te leggen), zou Curaçao zich moeten afvragen waar en waarom de Antillen nu eigenlijk uit elkaar spatten?

Het is hoog tijd dat Curaçao zich dit afvraagt. De ontmanteling van de An-tillen is in hoge mate een brevet van onvermogen voor Curaçao. ARCO heeft steeds gezegd en herhaalt bij dezen dat wij de eersten zullen zijn om na de ontmanteling de re-unificatie van de Antillen te bepleiten, maar dan gebaseerd op het principe van eilandelijke ‘basis-soevereiniteit’ (vooralsnog wel binnen het Koninkrijk). Wij willen dus nieuwe banden opbouwen met Curaçao. Ook wij houden van Curaçao.

Maar voordat dit mogelijk is, zal er iets in Curaçao moeten gebeuren, namelijk na een hoeveelheid ‘autokritiek’ (dus: in de spiegel kijken en nadenken waar het fout is gegaan) erkennen (ook publiekelijk) wat de fout is geweest en beloven (verzekerd door harde afspraken) dat deze fout niet zal worden herhaald. Pas dan kan het re-unificatie proces beginnen. ARCO kijkt met verlangen hiernaar uit. Maar voor nu verkeert Curaçao nog in een diepe staat van ‘denial’. Dan is er geen toenadering mogelijk.
Stilstaand water stinkt

Wat betreft dit referendum is het duidelijk dat ARCO ‘JA’ propageert. Voortgang is beter dan stagnatie. De deal kan altijd nog worden bijgeschaafd. Wij dragen dus middels deze speciale editie ons steentje bij aan de ‘JA-optie’. God zal uiteindelijk bepalen wat het wordt. En soms denken wij dat Curaçao misschien eerst nog wat tegenspoed nodig heeft om te begrijpen dat de fout grotendeels bij Curaçao zelf ligt. Misschien is een NEE-overwinning wel de beste leermeester. Niet dat wij dit wensen voor Curaçao. Wij wensen Curaçao alle geluk en voorspoed toe. Maar misschien zullen onderhandelingen met Wilders en consorten Curaçao de nodige loutering geven. ARCO zal Curaçao dan zeker helpen, maar wij vermoeden wel dat er dan harde klappen zullen vallen. En wie wil dit? Stem daarom nu ‘JA!”