This month is Black History Month. Check out your local television to see Bob Marley and Martin Luther King. Referring to the Black History, here are two poems by Frank Martinus Arion
Frank Martinus Arion In 1957 Frank Martinus Arion made his debut as a poet with “Stemmen uit Afrika” (Voices from Africa). He then published poetry in Papiamento and his first novel was DUBBELSPEL (1973, Double Play).
Dubbelspel is considered a masterpiece in Dutch Literature. It deals with the emancipation of the Antillean culture and it expresses Arion’s criticism of (neo)colonialism.
When Arion wrote these poems, he was 21 years old. Imagine a black young man, in search of his roots. Martin Luther King was not in the picture yet, Black Power was not mainstream, and Arion was looking for a way to express the love and concern for his own people. These are the poems (in Dutch):
De negerman, hij strijdt
immer slechts voor wat hij had:
de vrijheid van ‘t gaan,
het kiezen van zijn graf.
hij strijdt en wankelt;
weerloos, hulpeloos omdat
de wapens van de nieuwe
wereld hem zo vreemd zijn.
de lans die hij hanteert – de oude
eerlijkheid misschien –
doorsteekt hemzelve, voor hij
anderen een steek heeft toegebracht.
En hij heeft geen legers.
O hij strijdt alleen in
het hete vuur, op de kronkelwegen
van het lot, en blijft
dus keusloos-nederlaag-gedoemd.
Gerrit Komrij chose this one for his
anthology: “Komrij’s Nederlandse
Poezie”:
Eens zijn alle negers
tamtammend uitgevaren
uit hun zwart-ompaalde negorijen
hun prauwen schoten
over de rivieren,
dwalend door ‘t woud.
eens, maar eens is ver
en eens is langgeleden.
nu gaan zij als karbouwen.
mak-geslagen, lam.
beroofd van hun tam-tam
en slepen stenen aan
waar anderen bouwen.